subrogatie

Subrogatie is een rechtsfiguur waarbij een derde, nadat hij een verplichting is nagekomen of schade heeft vergoed, de rechten van de oorspronkelijke schuldeiser overneemt ten opzichte van de derde partij die de schade heeft veroorzaakt. Door subrogatie kan de partij die heeft betaald of garant heeft gestaan de vordering uitoefenen alsof hij de oorspronkelijke schuldeiser is, om zo het verlies te verhalen op degene die aansprakelijk is.

In de praktijk komt subrogatie veel voor in verzekeringssituaties. Wanneer een verzekeraar de schade van de verzekerde vergoedt, krijgt de verzekeraar doorgaans de rechten van de verzekerde om verhaal te halen bij de aansprakelijke tegenpartij. De polis of wet kan regels bevatten over de inzet en stappen van subrogatie, en de verzekerde kan verplicht zijn mee te werken aan het verhaal.

Er bestaan verschillende vormen van subrogatie: wettelijke subrogatie, die door de wet ontstaat, en contractuele subrogatie, die uit een overeenkomst voortvloeit (bijvoorbeeld een verzekeringsovereenkomst). In beide gevallen treedt de subrogee in de plaats van de schuldeiser en kan hij de wettelijke rechten uitoefenen, maar hij kan nooit méér ontvangen dan de betaling die hij zelf heeft verricht.

Een voorbeeld is een auto-ongeluk waarbij de verzekeraar de reparatie vergoedt; de verzekeraar neemt daarna de vordering over tegen de tegenpartij en probeert de betaalde kosten terug te vorderen. Subrogatie bevordert gerechtigheid door te voorkomen dat de schade dubbel wordt gedragen en door de aansprakelijkheid te laten rusten bij degene die die schade heeft veroorzaakt.