textuurverbeteraars

Textuurverbeteraars zijn toegevoegde stoffen die de textuur, consistentie en mondgevoel van voedingsmiddelen beïnvloeden. Ze verhogen viscositeit, stabiliseren emulsies en gels, en maken producten steviger, romiger of gladder bij de mondervaring. Veel textuurverbeteraars vallen onder de groep hydrocolloïden.

Veel gebruikte typen zijn natuurlijke gommen en polysacchariden, zoals xanthaangom, guarom en carrageen, agar en pectine. Daarnaast worden soms zetmeelverbindingen en cellulose-derivaten (bijv. gemodificeerd zetmeel, carboxymethylcellulose) ingezet. Deze stoffen werken door water te binden en netwerken te vormen in waterige systemen, waardoor de vloeistof dikker wordt en stabiliteit toeneemt.

Toepassingen zijn onder meer zuivelproducten, sauzen, dranken, bakproducten, bevroren desserts en plantaardige alternatieven. In ijs, dressings en soepen dragen ze bij aan een gelijkmatige structuur, terwijl in emulsie- en schuimproducten stabiliteit wordt verbeterd. Ze kunnen ook de rehydratie van gedroogde producten vergemakkelijken en de houdbaarheid verbeteren door te voorkomen dat olie en water scheiden.

Regelgeving: textuurverbeteraars vallen doorgaans onder voedseladditieven en moeten volgens wetgeving worden vermeld op etiketten. In de EU en vele andere regio's gelden maximum- en gebruiksvoorwaarden per stof. Hoewel de meeste textuurverbeteraars als veilig worden beschouwd, kunnen sommige mensen gevoelig reageren of ongemak ervaren bij overmatige inname, en sommige middelen (zoals carrageen) zijn onderwerp van discussie in wetenschappelijke onderzoeken.