temperatuurgestuurde

Temperatuurgestuurde systemen zijn ontwerpen waarin de temperatuur automatisch wordt gehandhaafd op een gewenste waarde, het zogenoemde stelpunt. Dit gebeurt door een gesloten regelkring met sensoren die de temperatuur meten, een regelaar die het verschil met het stelpunt berekent, en actuatoren die verwarming, koeling of ventilatie aansturen.

De meest gebruikte regelingsmethode is de PID-regeling of varianten daarvan. In eenvoudige toepassingen kan ook on/off-regeling volstaan waarbij de uitgang aan of uit gaat zodra de temperatuur het stelpunt of een band eromheen nadert. Het doel is om overshoot te voorkomen en stabiele temperaturen te behouden.

Toepassing van temperatuurgestuurde systemen zijn onder meer de opslag en transport van medicijnen en voedingsmiddelen, laboratoriumomgevingen zoals incubatoren en bioreactoren, en industriële processen waar constante temperatuur cruciaal is. Ook in datacenters en gebouwen kan temperatuurbeheersing onderdeel zijn van een klimaatsysteem. Een belangrijk voorbeeld is gekoelde trucks en koelruimtes waar temperatuur nauwkeurig moet worden gehandhaafd.

Voordelen zijn betere productkwaliteit, langere houdbaarheid en naleving van regelgeving. Nadelen omvatten energiekosten, complexiteit en onderhoudsvereisten zoals kalibratie van sensoren en periodieke controles op de regelaar.

Componenten van temperatuurgestuurde systemen omvatten temperatuursensoren (thermistors, RTD's), regelapparatuur (thermostaat, PLC, embedded controller) en actuatoren (verwarmingselementen, koelcompressoren, ventielen of koelmiddelen). Systemen kunnen zowel actief als passief koel- of verwarmingsmethoden combineren en maken vaak gebruik van datalogging en notificaties via netwerken.

De ontwikkeling richt zich op energie-efficiëntie, betere sensorsystemen en integratie met automatiseringsnetwerken, zodat afwijkingen sneller opgespoord en adequaat gecorrigeerd kunnen worden.