tandbestand

Tandbestand is een term die in de tandheelkunde wordt gebruikt om de totale set tanden in iemands mond te beschrijven, oftewel de dentitie. Het omvat het aantal tanden, de aanwezigheid of afwezigheid daarvan en de algemene conditie en rangschikking in de boven- en onderkaak, evenals de occlusie. De term wordt gebruikt in klinische dossiers, behandelplanning en epidemiologische onderzoeken om de mondgezondheid te beoordelen, veranderingen in de tijd te volgen en de behoefte aan preventie of behandeling te bepalen.

Een volwassene heeft bij een volledige dentitie normaal gesproken 32 tanden wanneer alle verstandskiezen aanwezig zijn; bij veel mensen ontbreken deze wijsheidstanden of zijn ze niet erupted, waardoor het aantal vaak 28 bedraagt. Bij kinderen bestaat de melkgebit uit 20 tanden. In de praktijk kan het tandbestand ook ontbrekende tanden omvatten vanwege extracties of congenitale afwezigheid, evenals tanden die zijn vervangen door kroon, brug, implantaat of een volledige prothese. Het tandbestand kan daardoor variëren tussen individuen en door de levensloop heen.

De samenstelling van het tandbestand wordt bepaald door de tandheelkundige geschiedenis, carieservaring, trauma, parodontale gezondheid en eventuele voortgezette restauratieve behandelingen. In de volksgezondheid worden naast het tandbestand ook indices zoals DMFT (decayed, missing, filled teeth) gebruikt om de mondgezondheid en de prevalentie van tandziekten te beschrijven.