mondgezondheid

Mondgezondheid verwijst naar de toestand van de mond en de functies die afhankelijk zijn van de mond, zoals kauwen, spreken en slikken. Het omvat tanden, tandvlees, tong, slijmvliezen en kaakbotten. Een goede mondgezondheid is een integraal onderdeel van algehele gezondheid en kwaliteit van leven.

Veel voorkomende aandoeningen zijn cariës (tandbederf) en parodontale aandoeningen zoals gingivitis en parodontitis. Cariës ontstaat door plaque-accumulatie, suiker en zuren; parodontale aandoeningen treffen het tandvlees en het steunweefsel. Andere problemen zijn tandverlies, malpositie en orale mucosale aandoeningen.

Factoren die mondgezondheid beïnvloeden zijn persoonlijke mondhygiëne, dieet met weinig suikers, roken en alcoholgebruik, droge mond (xerostomie) door medicatie of medische behandeling, saliva-kwaliteit en -hoeveelheid, en toegang tot tandheelkundige zorg. Slechte mondgezondheid kan leiden tot pijn, infecties, problemen met spreken en eten, en sociale en economische gevolgen.

Preventie en zorg omvatten dagelijkse mondhygiëne met fluoride-tandpasta, poetsen twee keer per dag, interdentale reinigers of flossen, en regelmatig gebruik van fluoride en fluoride-applicaties door een professional. Regelmatige controles bij de tandarts of mondzorgprofessional en tijdige behandelingen verbeteren lange termijnuitkomsten.

Op bevolkingsniveau verschillen in mondgezondheid tussen bevolkingsgroepen worden beïnvloed door sociaaleconomische status en zorgtoegang. Voorbeelden van indicatoren zijn de DMFT-index (aantal decayed, missing en filled teeth) en plaque- en ontstekingsindices. Gezondheidsbevordering en waterfluoridatie dragen bij aan verbetering.