Home

strafbaarstellingen

Strafbaarstellingen is het geheel van wettelijke bepalingen die bepaald gedrag strafbaar stellen onder het strafrecht. In de Nederlandse rechtsorde vormen strafbaarstellingen de basis waarmee besloten kan worden tot strafoplegging. Ze liggen meestal vervat in het Wetboek van Strafrecht en in sectorale wetten, en zijn onderworpen aan de beginselen van legaliteit: niemand kan gestraft worden zonder een vooraf bestaanbare strafbaarstelling.

Een strafbaarstelling specificeert wat als strafbaar feit geldt. Voorbeelden zijn diefstal, mishandeling, fraude en milieudelicten. Veel

Het proces van strafbaarstelling omvat wetgeving: wetgevers kunnen nieuwe gedragingen strafbaar stellen, oude bepalingen wijzigen of

Kort samengevat: strafbaarstellingen definiëren wat gedrag strafbaar maakt onder het strafrecht, en vormen de wettelijke basis

strafbaarstellingen
vereisen
een
bepaald
mogelijk
schuldcriterium
(mens
rea)
of
opzet,
en
soms
ook
een
specifieke
handeling
of
nalatenschap
(actus
reus).
Daarnaast
geldt
vaak
een
rechtsgevoel
van
causale
relatie
tussen
handeling
en
gevolg.
De
strafmaat
en
eventuele
bijkomende
sancties
worden
meestal
apart
geregeld
in
de
relevante
wetgeving.
intrekken.
De
toepassing
vindt
plaats
door
rechterlijk
oordeel
op
basis
van
de
concrete
feiten
en
de
vastgestelde
strafbaarstelling.
Juridisch
toezicht
en
mensenrechtenprincipes
zorgen
ervoor
dat
strafbaarstellingen
redelijk,
noodzakelijk
en
proportioneel
blijven.
voor
opsporing
en
bestraffing
bij
veroordeling.
Ze
vormen
daarmee
een
kernonderdeel
van
de
strafrechtsorde
en
functies
als
instrument
van
rechtsorde
en
publieke
orde.