sensornettenwerken

Een sensornettenwerk is een gedistribueerd systeem van autonome sensoren die verspreid in een gebied data verzamelen over de omgeving of over de toestand van systemen. De sensoren meten fysische grootheden zoals temperatuur, luchtkwaliteit of vochtigheid en sturen de gegevens naar een verzamelpunt of back-end. Doel is real-time of near real-time monitoring met zo min mogelijk menselijke tussenkomst en met energie-efficiënte werking.

Een sensornettenwerk bestaat meestal uit sensorknooppunten, een communicatie-infrastructuur en een back-end voor opslag en analyse. Een knooppunt bevat een sensor, een processor, een draadloze radio en een beperkte energiebron. Netwerken kunnen een ad-hoc- of mesh-structuur hebben, waardoor informatie via meerdere hops kan worden doorgegeven. In-netwerkverwerking kan ruis wegnemen en bandbreedte besparen.

Uitdagingen zijn onder meer beperkte energie, rekencapaciteit en communicatiebandbreedte. Technieken als duty cycling, data-aggregatie en edge computing verminderen verbruik en dataverkeer. Belangrijke aandachtspunten zijn betrouwbaarheid, beveiliging, privacy, schaalbaarheid en interoperabiliteit tussen hardware en protocollen.

Toepassingen omvatten milieumonitoring, landbouw en smart cities, industriële bewaking, gebouwbeheer en gezondheidsmonitoring. Gegevens uit sensornettenwerken ondersteunen weer- en klimaatanalyses, vroegtijdige waarschuwing en operationele optimalisatie.

Ontwikkelingen richten zich op energiezuinige communicatietechnieken, energie harvesting (het oogsten van omgevingsenergie), gedistribueerde analytics en edge intelligence. Verder werkt de sector aan standaardisatie en interoperabiliteit om uitwisseling van gegevens en hergebruik van sensoren te bevorderen.