resulteert

Resulteert is de derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van het Nederlandse werkwoord resulteren. Resulteren betekent dat iets tot gevolg heeft of uitkomt, oftewel dat een proces of gebeurtenis uitmondt in een bepaald resultaat. Het woord wordt gebruikt om de relatie tussen een oorzaak of situatie en een concreet gevolg te beschrijven. Een veelvoorkomende constructie is resulteren in + zelfstandig naamwoord, waarmee een direct gevolg wordt aangeduid. Ook kan men zeggen dat iets resultert uit bepaalde bevindingen of gegevens, wat aangeeft waaruit de conclusie volgt.

Etymologie en betekenisontwikkeling: resulteren is ontleend aan het Franse résulter, via het Latijnse resulterare. In het Nederlands kreeg het werkwoord de betekenis 'tot gevolg hebben' en 'tot uitkomst komen' en werd het vooral in formele, wetenschappelijke en beleidsmatige taalgebruik gangbaar. De nadruk ligt op de relatie tussen oorzaak, proces en gevolg, eerder dan op een toevallige gebeurtenis.

Gebruik en syntaxis: resulteren wordt meestal gebruikt met een gevolgelijke constructie zoals resulteren in + gevolg. Daarnaast kan men spreken van resulteren uit + bevindingen, waarmee een conclusie uit de analyse volgt. Het werkwoord kan zowel in enkelvoud als meervoud voorkomen, afhankelijk van het onderwerp. De correcte vorm voor het voltooid deelwoord is geresulteerd of geresulteerd in het passief, afhankelijk van de samenstelling van de zin.

Overige informatie: de gerundivatie is resulterend en het deelwoord is resulterend. De term wordt doorgaans in objectieve, feitelijke contexten gebruikt, bijvoorbeeld in onderzoeksrapporten, beleidsnota’s en wetenschappelijke artikelen.