postuuranalyse

Postuuranalyse is het gestructureerd evalueren van de lichaamshouding van een persoon, meestal in staande en zittende posities. Het doel is afwijkingen in uitlijning en balans te identificeren die kunnen samenhangen met pijnklachten, functionele beperkingen of het risico op blessures, en om dit te vertalen naar behandel- of preventieadviezen. In de praktijk komt postuuranalyse voor in fysiotherapie, ergotherapie, sportwetenschap en ergonomie.

De methode combineert visuele observatie door een getraind professional met objectieve metingen. Eenvoudige instrumenten zoals een loodlijn (plumb line) of inclinometer kunnen verschuivingen in rug-, heup- en hoofdpositie kwantificeren, terwijl geavanceerdere systemen zoals 3D-bewegingsanalyse en force plates dynamische informatie leveren over houding en stabiliteit. Analyses kunnen statisch plaatsvinden (in rust) en dynamisch (tijdens beweging of functionele taken).

Typen analyse richten zich op kritieke regio’s zoals de wervelkolom, bekken, schouders en hoofdpositie, evenals lopen en andere bewegingen. Toepassingsgebieden omvatten screening op risicofactoren voor rugklachten, begeleiding bij revalidatie en het optimaliseren van ergonomische standaardinstellingen. De bevindingen dienen altijd te worden geïnterpreteerd in combinatie met klinische klachten en functionele eisen, en vormen meestal onderdeel van een bredere behandel- of trainingsadviezer.

Betrouwbaarheid en beperkingen: de resultaten hangen af van protocol, opleidingsniveau en dagelijkse variatie in houding. Inter- en intra-rater betrouwbaarheid kan variëren; standaardisering en herhaling verbeteren de interpretatie. Postuuranalyse levert geen diagnostische conclusie op op zich, maar ondersteunt diagnostiek en behandelplanning.

---