Home

Eenvoudige

Eenvoudige is in het Nederlands de attributieve vorm van het adjectief eenvoudig, dat betekent niet ingewikkeld, gemakkelijk of duidelijk. Het wordt gebruikt om een zelfstandig naamwoord te beschrijven dat weinig complicaties kent of begrijpelijk is. In predicatieve zinnen blijft de vorm eenvoudig: bijvoorbeeld Het probleem is eenvoudig of De taak is eenvoudig.

Etymologie en verwantschap: het adjectief is afgeleid van het zelfstandig naamwoord eenvoud, dat waarheid geeft aan

Vorm en gebruik: de vorm eenduidig verschijnt als eenvoudige boven een zelfstandig naamwoord in enkelvoud of

Toepassingsgebieden: eenvoudig is breed bruikbaar in alledaagse taal en professionele contexten. In design, technologie en communicatie

Zie ook: eenvoud, eenvoudig, simpel.

het
idee
van
simpliciteit.
De
wortels
hiervan
liggen
in
het
Oud-
en
Middelnederlandse
taalgebied
en
hebben
verwantschappen
met
overige
Germaanse
talen
die
betekenisvolle
begrippen
als
"simplicity"
of
"makkelijk"
uitdrukken.
meervoud
(de
eenvoudige
oplossing,
een
eenvoudige
taak,
eenvoudige
oplossingen).
De
tegenhanger
in
predicatieve
positie
is
eenvoudig
(het
probleem
is
eenvoudig;
de
oplossing
is
eenvoudig).
In
stijl-
of
registerkeuzes
kan
eenvoudig
neutraliteit
en
duidelijkheid
aanduiden,
terwijl
eenvoudige
soms
ook
de
indruk
kan
geven
van
kleinschaligheid
of
basale
uitvoering.
wordt
het
vaak
gebruikt
om
gebruiksgemak
en
helderheid
te
benadrukken
(eenvoudige
interfaces,
eenvoudige
instructies).
Synoniemen
zoals
simpel,
gemakkelijk
of
onbeduidend
kunnen
afhankelijk
van
de
context
nuances
toevoegen.