leeftijdscontrole

Leeftijdscontrole is het proces waarmee organisaties de leeftijd van een persoon verifiëren om toegang te beperken tot producten of content die aan leeftijdsvoorwaarden onderhevig is. Het doel is om te voorkomen dat minderjarige personen bepaalde goederen of diensten gebruiken of consumeren, en om naleving van wettelijke vereisten en bedrijfsbeleid te waarborgen.

Toepassingsgebieden zijn onder meer fysieke winkels die alcohol, tabak of kansspelen verkopen, online platforms met leeftijdslimieten voor bepaalde content of transacties, evenementen en online diensten zoals streaming of gaming. De specifieke leeftijdsgrenzen variëren per land en per type product of dienst; vaak dienen 18 jaar of ouder te voldoen, maar dit kan per rechtsgebied anders zijn.

Methoden van leeftijdscontrole omvatten onder meer:

- Identiteitsdocumenten controleren (paspoort, identiteitskaart, rijbewijs) bij fysieke of online aankopen.

- Digitale identificatie via betrouwbare derden of identiteitsdiensten die geboortedatum bevestigen.

- Invoer van geboortedatum en aanvullende verificatie bij toegang tot diensten.

- Leed gates of age gates op websites en apps die automatische restricties opleggen.

- Gebruik van betalings- of klantenregistraties voor aanvullende verificatie; bij sommige gevallen kan biometrische verificatie op beperkte wijze worden toegepast, met aandacht voor privacy.

Privacy en regelgeving vragen om zorgvuldige omgang met persoonsgegevens. Verwerkingen moeten voldoen aan privacywetgeving zoals de Algemene Verordening Gegevensbescherming (GDPR) of nationale wetgeving: minimale gegevensverwerking, transparantie over doeleinden en retentie, en passende beveiligingsmaatregelen. Organisaties dienen procedures regelmatig te evalueren op nauwkeurigheid en billijke toepassing, met aandacht voor mogelijke misbruik en discriminerende effecten.