kleurendieptes

Kleurendieptes is een term uit de beeld- en printwereld die beschrijft hoeveel informatie per pixel nodig is om een kleur nauwkeurig weer te geven. In de praktijk verwijst het meestal naar de bitdiepte per kleurkanaal en de totale bitdiepte per pixel. De meest gangbare instelling is 8 bits per kleurkanaal, wat resulteert in 24 bits per pixel en ongeveer 16,7 miljoen kleuren. Professionele workflows gebruiken vaak 16 bits per kleurkanaal (48 bits per pixel), waardoor subtielere toongradaties mogelijk zijn en banding vermindert. Bij high-dynamic-range (HDR) systemen komen vaak 10 of 12 bits per kleurkanaal voor, en sommige RAW- of videostreams werken met nog hogere diepten.

Een hogere kleurendiepte biedt voordelen, zoals vloeiendere overgangen, betere nauwkeurigheid in schaduwen en hooglichten, en minder quantisatie-artefacten bij bewerking. Nadelen zijn grotere bestanden, hogere rekeneisen en de behoefte aan hardware en software die hogere bitdiepte ondersteunen, zoals grafische kaarten en monitoren met voldoende bitdiepte.

Veel gangbare bestands- en videosystemen ondersteunen verschillende diepten. JPEG blijft doorgaans 8 bits per kanaal; PNG kan 8 of 16 bits per kanaal tonen; TIFF ondersteunt 8, 16 of mogelijk meer. RAW-beelddata uit camera's levert vaak 12 tot 14 bits per kanaal. In video en cinema zijn 10–12 bits per kanaal gebruikelijk, en HDR-formaten vereisen vaak 10 bits of hoger voor elke kleur. De keuze hangt af van de gewenste kwaliteit, de workflow en compatibiliteit met displays.

In de toepassingen van fotografie, film, grafische vormgeving en digitale cinema is kleurendiepte essentieel voor kleurnauwkeurigheid en flexibiliteit bij nabewerking. Een goed kleurbeheer, inclusief kalibratie en ICC-profielen, helpt om consistente kleuren over verschillende apparaten heen te behouden.