kennisinhoud

Kennisinhoud is een term die in het Nederlandse onderwijs wordt gebruikt om de inhoudelijke kern van een vakgebied aan te duiden waar leerlingen kennis van moeten verwerven. Het omvat feiten, concepten, principes, procedures en andere vormen van kennis die de kern van het curriculum vormen. Kennisinhoud staat los van, maar wordt vaak geïntegreerd met, de ontwikkeling van vaardigheden en houdingen; samen vormen deze elementen de leerdoelen van een cursus of programma.

Inhoud kan hiërarchisch of thematisch worden georganiseerd en laat doorgaans een opbouw zien van eenvoudiger naar complex begrip. Bij curriculumontwerp wordt kennisinhoud geselecteerd en geordend om coherentie, relevantie en afstemming op toetsen te waarborgen. Het wordt vaak uitgedrukt in leerdoelen, syllabi en standaarden, en is vaak gekoppeld aan taxonomieën van leren, zoals onthouden, begrijpen, toepassen en analyseren.

In de praktijk varieert kennisinhoud per vakgebied maar omvat doorgaans feitelijke informatie, sleutelconcepten, essentiële theorieën, fundamentele processen en hun onderlinge relaties. Bijvoorbeeld: in wiskunde omvat de kennisinhoud definities, stellingen en oplossingsmethoden; bij taal en literatuur woordenschat, grammatica en tekstsoorten; bij de natuurwetenschappen fundamentele theorieën en verschijnselen.

Met de opkomst van digitaal leren omvat kennisinhoud ook digitale bronnen, actuele informatie en referentiële integriteit, wat regelmatige bijwerking en versiebeheer vereist. Kwaliteitsborging richt zich op nauwkeurigheid, relevantie, culturele gevoeligheid en toegankelijkheid, evenals helderheid voor leerlingen op verschillende niveaus.

Voor docenten is inzicht in kennisinhoud essentieel voor het plannen van instructie en het evalueren van curriculumeffectiviteit. Voor leerlingen biedt het de inhoudelijke basis voor studie.