kapitaalratio

Kapitaalratio is een belangrijke maatstaf in de bankensector die de positie van een bank uitlegt om verliezen op te vangen. Het geeft aan hoeveel kapitaal een bank heeft ten opzichte van haar risicogewogen activa (RWA) en daarmee in hoeverre de bank solvabel is bij tegenvallers.

Berekening: Kapitaalratio = regulier kapitaal / risicogewogen activa. In Basel III-context bestaan regulier kapitaal uit Common Equity Tier 1 (CET1), Additional Tier 1 (AT1) en Tier 2-kapitaal, afhankelijk van de definities van een jurisdictie. De noemer RWAs reflecteren het risicoprofiel van de activa en de afdekking van off-balance-sheet exposures. De indicator wordt in procenten uitgedrukt.

Regelgeving en context: Basel II en Basel III stellen minima voor kapitaalratio’s. Het totale minimumniveau ligt doorgaans rond 8%, maar aanvullende buffers vergroten het vereiste niveau. In Nederland vertaalt de toezichthouder dit naar specifieke eisen per instelling, waardoor sommige banken hogere ratios naleven. Voor extra zekerheid worden vaak kapitaalconserverings- en tegencyclische buffers toegepast.

Interpretatie en toepassingen: Een hogere kapitaalratio duidt op een grotere veerkracht en vermogen om verliezen op te vangen terwijl de activiteiten doorgaan. Een daling kan wijzen op meer risico of de behoefte aan extra kapitaal. De ratio geeft, naast andere cijfers zoals de leverage- en liquiditeitsratio’s, inzicht in de financiële stabiliteit van een bank.

Beperkingen: De capaalratio is afhankelijk van de risicogewichten van activa; modellering en subjectieve inschattingen kunnen de risicogewogen activa beïnvloeden. De ratio op zich vertelt mogelijk niet alles over al het risico, met name bij off-balance-sheet exposures.

Samenvattend: kapitaalratio is een kernindicator voor de solvabiliteit van een bank, nauw verbonden met Basel-regelgeving en risicobeoordeling, en vormt een belangrijk uitgangspunt voor toezicht en beleggers.