ijsbestrijding

Ijsbestrijding, ook wel gladheidsbestrijding, is het geheel aan maatregelen om ijs en sneeuw op wegen en andere infrastructuur te voorkomen of te verwijderen, zodat verkeer veilig kan doorstromen. Doel is de verkeersveiligheid en mobiliteit te waarborgen onder winterse omstandigheden. De uitvoering berust meestal bij de openbare wegenbeheerder, zoals gemeenten en provincies, soms in samenwerking met waterschappen of vliegvelden.

Middelen en technieken: anti-icing en de-icing. Anti-icing omvat het voorbehandelen van het wegdek met zoutoplossingen of brine voordat ijs zich kan vormen. De-icing betekent het snel verwijderen of smelten van reeds gevormd ijs. Veelgebruikte middelen zijn natriumchloride (kristalzout), zoutoplossingen en calciumchloride; vaak toegepast als strooizout of als pre-wetted oplossing. Daarnaast wordt vaak zand of grit gestrooid om de wrijving te verhogen bij bevroren toestand. Mechanische verwijdering, zoals sneeuwruimen en het inzetten van ploegen en strooibakken, wordt gecombineerd met chemische middelen. De operatie wordt ondersteund door weersverwachtingen en wegcondities, en meestal krijgen hoofd- en regionale wegen prioriteit boven lokale straten.

Effecten en overwegingen: zout kan de waterkwaliteit en de infrastructuur aantasten en risico's vormen voor het milieu en de vegetatie; daarom vindt doelmatige toepassing plaats en worden alternatieven ingezet waar mogelijk, zoals organische mengsels of minder agressieve middelen. Het evenwicht tussen veiligheid en milieu blijft een aandachtspunt.

Bestuur en communicatie: winterdiensten worden gepland op basis van weersvoorspellingen en de actuele situatie, en informatie over wegcondities wordt gepubliceerd via verkeersinformatiekanalen en gemeentelijke websites.