galvaniseren

Galvaniseren is het proces waarbij een beschermende laag zink op staal of ijzer wordt aangebracht om corrosie tegen te gaan. De zinklaag fungeert als een schild en als een galvanische anode: wanneer de zinklaag beschadigd raakt, corrodeert het zink eerder dan het onderliggende metaal, waardoor het materiaal langer meegaat in vochtige of zoute omgevingen. De naam verwijst naar het begrip galvanische cel en is in de 19e eeuw verbonden geraakt met bescherming tegen corrosie.

De meest gangbare methoden zijn hot-dip galvaniseren en elektrogalvaniseren. Bij hot-dip galvaniseren worden onderdelen eerst ontvet en ontkalkt, daarna ondergedompeld in een bad met gesmolten zink, waarna ze afkoelen en worden geïnspecteerd. Deze methode levert doorgaans een dikke, duurzame coating. Elektrogalvaniseren gebeurt in een elektrolytbath waarbij zink op het oppervlak wordt neergeslagen door elektrolyse; dit levert nauwkeurig gecontroleerde diktes en is geschikt voor ingewikkelde vormen en kleine onderdelen. Coatings kunnen worden geparfefinieerd met passivering of lakafwerking voor extra chemische weerstand.

Coatingdiktes variëren afhankelijk van de methode en toepassing: hot-dip coatings liggen meestal tussen circa 60 en 200 micrometer, terwijl elektrogalvanisatie dikkesect beter kan regelen voor kleinere delen. Toepassingen omvatten constructie- en machineonderdelen, leidingen, hekken, dakranden, scharnieren en autobranche-onderdelen. De prestaties hangen af van omgeving, coatingdikte en juiste voorbehandeling.

Voordelen van galvaniseren zijn lange levensduur, lage onderhoudskosten en goede bescherming tegen corrosie in veel omgevingen. Nadelen zijn onder meer hogere initiële kosten, mogelijk esthetische beperkingen en milieuzorg rondom zinkgebruik en emissies.