droogtebeheer

Droogtebeheer is het systeem van beleid, planning en operationele maatregelen die bedoeld is om droogte en de gevolgen daarvan te voorkomen of te verminderen. Het omvat het voorkomen van watertekorten, het beheren van waterbeschikbaarheid tijdens droge periodes en het beschermen van vitale waterafvoeren en ecosystemen.

In de praktijk ligt de verantwoordelijkheid bij waterbeheerders zoals de waterschappen, Rijkswaterstaat en gemeenten, evenals drinkwaterbedrijven en de landbouwsector. Droogtebeheer kent planmatige en operationele fasen, waaronder risicobeoordeling, monitoring en het opstellen van droogteplannen.

Monitoring en vroegtijdige waarschuwing spelen een centrale rol: data over neerslag, rivierafvoeren, opslag van water, grondwaterstanden en bodemvocht worden verzameld en geanalyseerd om droogte-intensiteit te bepalen en tijdig signalen te geven. Op basis daarvan kunnen maatregelen snel worden ingezet om tekorten te voorkomen of te beperken.

Beheer van watervoorraden en vraagreductie gaat over de toewijzing van beschikbare waterhoeveelheden aan drinkwater, landbouw en ecologie. Bij schaarste kunnen maatregelen worden opgelegd zoals beperkingen op niet-essentieel wateronttrekking, financiële prikkels voor waterbesparing en dringende aanwijzingen aan gebruikers. Daarnaast wordt ingezet op efficiënte irrigatie, het selecteren van droogtebestendige gewassen en waar mogelijk het hergebruiken van afvalwater.

Het doel van droogtebeheer is de betrouwbaarheid en veerkracht van de watervoorziening te vergroten, schade voor landbouw en economie te beperken en ecologische systemen te beschermen. Het vereist samenwerking tussen regionale overheden, waterschappen, drinkwaterbedrijven en het bedrijfsleven, en draagt bij aan tijdige, gecoördineerde maatregelen en effectieve besluitvorming tijdens droogteperiodes.