draagverliezen

Draagverliezen is een fiscale en boekhoudkundige term die verwijst naar verliezen die een onderneming kan dragen of voortzetten naar toekomstige boekjaren om daarmee toekomstige winsten te verlagen. Het gaat om verliesverliezen uit eerdere jaren die mochten worden verrekend met (toekomstige) winst in latere periodes. In Nederland wordt dit vaak aangeduid als verliesverrekening of verliesdraag.

In de praktijk betekent dit dat een bedrijf een verlies uit het ene jaar kan aftrekken tegen de winsten in latere jaren, waardoor de belastingdruk over die toekomstige jaren tijdelijk lager kan uitvallen. De exacte regels, zoals hoeveel verliezen mogen worden verrekend en voor hoelang, hangen af van de nationale wet- en regelgeving en kunnen veranderen bij hervormingen. Ook bij reorganisaties of fusies kunnen regels omtrent draagverliezen wijzigen of beperken, bijvoorbeeld doordat verliesverrekening wordt beïnvloed door veranderingen in eigendom of bedrijfsactiviteiten.

Bedrijfseconomisch kan draagverliezen ook op de balans als een uitgestelde belastingvordering (deferred tax asset) worden verantwoord, afhankelijk van de kans dat er in de toekomst voldoende winst zal worden gemaakt om de verliezen te kunnen compenseren. Niet alle verliezen zijn altijd aftrekbaar; sommige verliezen kunnen beperkt of uitgesloten zijn onder specifieke regels.

Samengevat bieden draagverliezen ondernemingen een mogelijk fiscaal voordeel door toekomstige winsten te verlagen met eerder geleden verliezen. De toepasbaarheid en omvang van de verrekeneisen zijn afhankelijk van nationale wetgeving en kunnen door veranderingen in de regelgeving variëren. Voor exacte toepassing is juridisch advies aan te raden.