contextbeheer

Contextbeheer is het systematisch vastleggen, organiseren en controleren van contextual informatie die data, processen of gebruikersinteracties vergezelt. Tot contextinformatie behoren attributen zoals de identiteit van de gebruiker, tijd en locatie, het gebruikte apparaat of platform, en de toestand van een systeem of applicatie. Het doel van contextbeheer is om context beschikbaar te maken voor betere beslissingen, personalisatie, beveiliging en governance, en om interoperabiliteit tussen systemen te bevorderen.

De belangrijkste bouwstenen zijn een contextmodel, bronnen van contextinformatie, mechanismen voor acquisitie en normalisatie, een contextopslag, en beleidsregels voor verspreiding, updates en retentie. De contextlevenscyclus omvat acquisitie, normalisatie, opslag, distributie en veroudering of verwijdering. Afstemming met privacy- en beveiligingsbeleid is een kernelement.

Toepassingen van contextbeheer bevinden zich in diverse domeinen: enterprise software biedt adaptieve workflows; mobiele en webapplicaties passen functionaliteit en presentatie aan op basis van context; en Internet of Things-systemen coördineren apparaten en acties op basis van actuele omstandigheden. Ook data governance en analytics profiteren van betere context.

Uitdagingen zijn onder meer nauwkeurigheid en actualiteit van context, schaal en heterogeniteit van bronnen, prestatie-overhead, en het ontbreken van een universele standaard. Privacyvereisten en regelgeving dwingen tot strikte minimisatie, toestemming en strikte toegangscontrole, evenals uitgebreide audittrails.

Contextbeheer staat in nauwe relatie tot contextbewuste computing, metadata management en gegevens governance. Hoewel er verschillende modellen en ontologieën bestaan, ontbreekt vaak een allesomvattende internationale standaard, waardoor implementaties op maat blijven en interoperabiliteit afhangt van expliciete afspraken en gemeenschappelijke concepten.