casevraag

Casevraag is een term die in Nederlandse vakliteratuur wordt gebruikt om de centrale vraag te beschrijven die een casus stuurt. Het fungeert als richtsnoer voor analyse, data verzameling en interpretatie en bepaalt wat onderzocht of opgelost moet worden in een casestudie, een rechtszaak of een praktijkcasus.

Etymologisch is casevraag opgebouwd uit case (case study of casus) en vraag. Het woord wordt veelvuldig gebruikt in onderwijs, met name in bedrijfswetenschappen, rechten en geneeskunde, maar ook in onderzoek en jurisprudentie. In deze contexten helpt de casevraag de grenzen en het doel van de analyse af te bakenen.

In juridische context is de casevraag vaak de centrale juridische kwestie die voorgelegd wordt aan een rechter of advokaten. Ze formuleert welke rechtsregels moeten worden toegepast en welke uitkomsten relevant zijn voor de zaak. In onderwijs en onderzoek fungeert de casevraag als bevestiger van doel en scope: zij bepaalt wat onderzocht wordt, welke data nodig zijn en welke methoden passend zijn.

Een goede casevraag is concreet, afgebakend, relevant en haalbaar binnen de gegeven context. Onvoldoende geformuleerde vragen zijn te breed of ambigu, waardoor analyse verzwakt raakt. Het onderscheid met een hypothese is subtiel: een casevraag vraagt doorgaans om interpretatie, besluit of oordeel binnen een specifieke casus, terwijl een hypothese een te testen verwachting kan uitdrukken.

Zie ook: onderzoeksvraag, probleemstelling, casusstudie.