formuleert

Formuleert is de derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van het Nederlandse werkwoord formuleren. Het betekent op een duidelijke, gestructureerde manier uitdrukken of vastleggen wat men bedoelt, bijvoorbeeld een stelling, conclusie, voorstel of beleidstekst.

Etymologie: formuleren is afgeleid van het zelfstandig naamwoord formule, dat op zijn beurt uit het Latijnse formula komt en via het Franse formule in de Nederlandse taal is terechtgekomen. De term verwijst van meet af aan naar het creëren van een vaste, precieze formulering of structuur.

Usage en context: het werkwoord wordt vooral in formele, wetenschappelijke, journalistieke en beleidsmatige contexten gebruikt. Voorbeelden: De politica formuleert een nieuw beleidsvoorstel. De onderzoeker formuleert een hypothese op basis van de resultaten. Het benadrukt niet alleen wat wordt gezegd, maar ook hoe het precies wordt verwoord en gestructureerd.

Vervoeging en verwante vormen: infinitief formuleren; ik formuleer, jij formuleert, hij formuleert, wij formuleren, jullie formuleren, zij formuleren. Verleden tijd: ik formuleerde; voltooid deelwoord: geformuleerd. Verwante vormen zijn onder meer formulering (de handeling of uitkomst van het formuleren) en formulerend (participium). Het woord onderscheidt zich van synoniemen als verwoorden, waarbij de nadruk soms minder sterk ligt op de exacte structuur.

Zinsbouw en stijl: formuleren impliceert zorgvuldige woordkeuze, coherente opbouw en duidelijke doelstelling. Het kan precederen in beleidsstukken, onderzoeksrapporten en officiële communicatie. Zie ook gerelateerde termen als formuleren, verwoorden en formulering.