buurtgrenzen

Buurtgrenzen zijn de lijnen die bepalen waar een buurt eindigt en een andere begint binnen een gemeente of stad. Een buurt (buurt) is doorgaans een lokaal gebied met een zekere sociale en ruimtelijke samenhang, maar heeft geen aparte wetgevende bevoegdheden. Buurtgrenzen vormen daardoor vooral interne referentiepunten voor beleid, planning en dienstverlening.

De belangrijkste functies van buurtgrenzen zijn het organiseren van gemeentelijk beleid en de levering van diensten. Ze worden gebruikt bij ruimtelijke ordening, infrastructuur en voorzieningen zoals woningbouw, scholen, zorg en afvalinzameling. Ook voor statistische en rapportagedoeleinden—bijvoorbeeld bij het in kaart brengen van bevolkingskenmerken, criminaliteitscijfers of speel- en groenvoorzieningen—zijn duidelijke buurtgrenzen handig.

Hoe buurtgrenzen tot stand komen, varieert. Veel grenzen zijn historisch bepaald en ontstaan door natuurlijke kenmerken (watergangen, straatlijnen) of door stadsvernieuwing en herindeling. Grenzen kunnen aangepast worden bij veranderingen in de bebouwing, bevolkingsdichtheid of beleidswensen van een gemeente. De vaststelling gebeurt meestal via gemeentelijke besluiten of bij definitie van nieuwe beleidskaders.

De relatie met andere grenzen is belangrijk: buurtgrenzen zijn interne afbakeningen binnen een gemeente en zijn niet hetzelfde als de officiële gemeentelijke grens. Voor statistische doeleinden, en in GIS-toepassingen, kunnen buurten en wijken daarnaast volgens andere definities zijn opgebouwd door bijvoorbeeld het Centraal Bureau voor de Statistiek. Buurtgrenzen worden vaak beschikbaar gesteld als digitale kaarten en shapefiles zodat gemeenten, onderzoekers en inwoners ermee kunnen werken.