Home

bladdekking

Bladdekking is een term uit de ecologie, bosbouw en tuinkunde die verwijst naar de verhouding van een oppervlak—doorgaans de ondergrond—die bedekt is door bladeren van vegetatie. Het geeft aan hoeveel van het beschikbare oppervlak wordt tegengehouden door een bladlaag en daarmee hoeveel licht er mogelijk de bodem bereikt. Bladdekking is verwant aan, maar niet identiek aan, de bladoppervlakte-index (LAI), die de totale bladoppervlakte per grondoppervlak meet in plaats van enkel het zichtbare bedekkingsoppervlak.

Metingen van bladdekking worden doorgaans uitgedrukt als een percentage van het grondoppervlak dat door bladeren bedekt

De bladdekking varieert sterk tussen soorten en ontwikkelingsstadia: bladdekking is hoger in bestaande, blijvende bladlagen en

Toepassingen bevinden zich in bosbeheer (bijv. beoordelen van schaduwwerking en canopy closure), landbouw en tuinbouw (schaduwbeheer,

wordt.
Methoden
omvatten
hemisferische
fotografie
of
fisheye-fotografie,
digitale
beeldanalyse,
lichtmeters
voor
begrip
van
lichtdoorlaat
(PAR-sensoren)
en
remote
sensing
met
drones
of
satellieten,
vaak
in
combinatie
met
modellering.
In
de
praktijk
kunnen
verschillende
meetpunten
op
een
studieperceel
per
seizoen
variëren,
waardoor
de
bladdekking
doorheen
het
jaar
schommelt.
lager
in
bladverliezende
(decideuze)
wouden
in
winter,
terwijl
jonge
of
dun
beslagen
oppervlakken
een
lagere
dekking
kunnen
hebben.
De
mate
van
bladdekking
beïnvloedt
ondergroei,
bodemtemperatuur,
vochtigheid
en
microbiële
activiteit.
Hoge
bladdekking
beperkt
lichttoetreding
tot
de
bodem
en
kan
onkruidonderdrukking
en
microklimaatverschillen
veroorzaken,
maar
kan
ook
de
beschikbare
ruimte
voor
ondergroei
beperken.
intercropping
en
ontwerpen
van
plantcombinaties)
en
ecologisch
onderzoek
naar
habitats
en
biodiversiteit.
Praktische
beperkingen
zijn
onder
meer
de
heterogeniteit
van
vegetatie,
veranderlijk
licht-
en
schaduwval
en
de
afhankelijkheid
van
de
gebruikte
meetmethode.
See
also:
canopy
cover,
LAI,
canopy
openness.