bladoppervlakteindex

Bladoppervlakteindex (LAI, vanaf het Engelse Leaf Area Index) is een dimensionale maat die de verhouding weergeeft tussen de bladoppervlakte en de ondergrond eronder. In de meeste definities is LAI de totale bladoppervlakte per oppervlakte grond, meestal uitgedrukt als m^2 blad per m^2 grond. Sommige definities verwijzen echter naar twee zijden van bladeren, waardoor de waarde hoger kan uitvallen.

LAI is een sleutelfactor in het begrijpen van het lichtverdeling in een plantengroep en heeft brede toepassingen in ecologie, bosbouw, landbouw en klimaatonderzoek. Het bepaalt in belangrijke mate hoeveel licht er wordt vastgelegd door het bladerdak, evenals de transpirationele en evaporatieve fluxen, de energiebalans van het ecosysteem en de koolstofopslag.

Metingen van LAI kunnen direct of indirect plaatsvinden. Directe, destructieve methoden omvatten het oogsten en meten van bladoppervlak, wat precisie oplevert maar weinig praktisch is op grote schaal. Indirecte methoden omvatten optische instrumenten zoals ceptometers (bijv. LAI-2000/2200), hemisferische fotografie en digitale beeld- of remote-sensing benaderingen. Bij veel methoden wordt LAI afgeleid via de wet van Beer's-Lambert of via oppervlakteschattingen op basis van de gap fraction van het bladerdak.

Typische waarden variëren sterk met plantensoort en ontwikkelingsfase: bos kan een LAI hebben van ca. 3 tot 6 of hoger, agrarische gewassen liggen vaak in het bereik van 0,5 tot 5, afhankelijk van bladdekking en groei. LAI vormt een cruciale input voor modellen van fotosynthese, waterbalans, beregening, koolstofopslag en landbeheer.

Beperkingen bestaan onder meer door ruimtelijke heterogeniteit, bladdrukking, bladvorm en - oriëntatie, seizoenale veranderingen en vertekende metingen door schaduwwerking. Correctie en expliciete methoden hangen af van de gebruikte meetmethode en de aard van het vegetatiedek.