Home

bevrediging

Bevrediging is een term uit het Nederlands die verwijst naar het ervaren van voldoening, tevredenheid of gratificatie na het vervullen van een behoefte, wens of verlangen. Het kan zowel een momentopname zijn als een continu oordeel over iemands omstandigheden. In psychologische en sociologische contexten wordt bevrediging vaak bestudeerd als een combinatie van affectieve ervaringen (plezier, opluchting) en cognitieve evaluaties (het oordeel dat behoeften voldoende zijn vervuld).

Bevrediging komt voor in meerdere domeinen, zoals basisbehoeften, sociale relaties, prestaties en plezier. Het begrip kan

Onderzoek meet bevrediging meestal via zelfrapportage, bijvoorbeeld door vragen over tevredenheid met een specifieke situatie, product

Bevrediging verschilt van het gerelateerde begrip tevredenheid: bevrediging verwijst naar het vervullen van een behoefte of

Zie ook: levensvoldoening, tevredenheid, gratificatie, hedonisch welzijn, Maslow's hiërarchie.

zowel
hedonische
bevrediging
(genoegen)
als
eudaimonische
voldoening
(zingeving)
omvatten.
In
de
consumentenkunde
en
arbeidspsychologie
is
bevrediging
een
belangrijke
indicator
voor
tevredenheid,
motivatie
en
gedrag.
of
relatie,
of
via
korte
affectieve
metingen.
Factoren
als
verwachtingen,
vergelijking
met
normen
en
eerdere
ervaringen
beïnvloeden
de
mate
van
bevrediging;
adaptatie
kan
ervoor
zorgen
dat
de
initieel
bevredigende
prikkels
na
verloop
van
tijd
minder
impact
hebben.
verlangen,
terwijl
tevredenheid
vaker
een
bredere
evaluatie
van
omstandigheden
omvat.
Het
begrip
speelt
een
centrale
rol
in
welzijns-
en
consumentenonderzoek,
beleidsvorming
en
klinische
contexten
die
gericht
zijn
op
verbetering
van
welbevinden.