voldoening

Voldoening is een Nederlands zelfstandig naamwoord dat verwijst naar het gevoel van tevredenheid of bevrediging dat ontstaat wanneer iemand een doel bereikt, een verwachting voldoet of een taak succesvol voltooit. Het begrip legt de nadruk op de innerlijke ervaring die voortkomt uit inspanning, competentie en resultaat.

Het begrip onderscheidt zich van algemene tevredenheid doordat voldoening vaak is verbonden met prestatie en betekenis. Voldoening kan intrinsiek zijn, voortkomend uit eigen normen en trots op wat men heeft bereikt, of extrinsiek, door erkenning of beloning van anderen. Het kan een grote, blijvende sensatie zijn na een ingrijpende prestatie, maar ook een minder uitgesproken gevoel na dagelijks succes. In taalgebruik komt men vaak tegen uitdrukkingen als “grote voldoening” na een belangrijke mijlpaal en “geen voldoening” wanneer iemand het gevoel heeft het doel niet te bereiken.

Etymologie en verwante begrippen: voldoening is afgeleid van het werkwoord voldoen, wat ongeveer betekent aan een eis of norm tegemoetkomen. Verwante begrippen zijn tevredenheid, bevrediging en verantwoording van persoonlijke doelen. In professionele en morele contexten wordt voldoening vaak gebruikt om de zin en waarde van het geleverde werk te beschrijven, bijvoorbeeld bij evaluaties van projecten, loopbaankeuzes of vrijwilligerswerk.