bespuiten

Bespuiten is het volledig of gedeeltelijk aanbrengen van een vloeistof door verneveling of sproeien op een oppervlak, object of plant, meestal met een spuittoestel, vernevelaar of sproeier. De term komt van het werkwoord spuiten met het voorvoegsel be-, wat aanduidt dat de vloeistof gericht wordt toegepast.

Toepassingen van bespuiten zijn breed. In schilderkunst en industrie wordt het gebruikt voor spuitwerk van verf, lak, vernissen en andere coatings. In de landbouw en tuinbouw wordt vloeistof via bespuiten toegepast als bestrijding van plagen, schimmels en onkruidbestrijding, maar ook voor foliar fertilization. Reiniging en onderhoud kunnen ook via bespuiten plaatsvinden, bijvoorbeeld met schoonmaakmiddelen of desinfectiemiddelen. Decoratieve en kunstzinnige technieken maken eveneens gebruik van spuittechnieken om effen kleuren of texturen aan te brengen.

Methoden en apparatuur variëren. Veelvoorkomende systemen zijn luchtspuiten (spuitpistolen die perslucht gebruiken) en luchtloze spuiten (airless). Er zijn ook kleinere apparaten zoals airbrushes en tuinspuiten. De keuze hangt af van de vloeistof, de gewenste finish, de te behandelen oppervlakte en de afstand tussen spreider en oppervlak. Onderhoud van apparatuur en juiste afstelling zijn cruciaal voor een consistente dekking en minimale drift of verontreiniging.

Veiligheid en milieu spelen een belangrijke rol. Bij bespuiten kunnen dampen, nevel en drift gezondheids- en milieurisico’s opleveren. Het dragen van beschermende uitrusting, zorgen voor adekwate ventilatie en naleven van toepasselijke regelgeving en etikettering is essentieel. Ook juiste opslag en verwijdering van gebruikte materialen zijn belangrijke aandachtspunten.

Historisch gezien ontwikkelde de spuittechniek zich in de 19e en 20e eeuw met de opkomst van industriële paint systems en evolved naar uiteenlopende toepassingen in bouw, landbouw en kunst. Het werkwoord en de hiermee verbonden handeling zijn sindsdien onlosmakelijk verbonden met coating en vernevelingstechnieken.