onkruidbestrijding

Onkruidbestrijding is het geheel van maatregelen gericht op het voorkomen, beperken en verwijderen van onkruid, planten die de gewenste gewassen, gazons of infrastructuur kunnen hinderen. Het begrip wordt toegepast in landbouw, tuinbouw, openbaar beheer en wegen- of railinfrastructuur. Doel is zoveel mogelijk gewasgroei en functionaliteit te beschermen met zo min mogelijk milieubelasting.

Soorten maatregelen

Preventie en culturele praktijken vormen de basis: selecteren van geschikte gewassen, tijdig zaaien en handelen, schoon zaai- en werktuigen, bodembeheer en mulchen, en het gebruiken van covvergistingen of bodembedekkers om onkruidgroei af te remmen. Mechanische en fysische bestrijding omvat wieden met de hand of machines, maaien, frezen en het gebruik van doek- of netbedekkingen. Thermische methoden zoals heet water, stoom of vlamtechnieken kunnen onkruid snel verwijderen, vooral in looppaden en tussen stenen. Biologische benaderingen richten zich op concurrerende gewassen, bodembedekking en, waar mogelijk, natuurlijke vijanden. Chemische bestrijding met herbiciden is gericht op selectieve of niet-selectieve bestrijding en vereist zorgvuldige toepassing volgens de etikettering, rekening houdend met drifte, residuen en resistentie.

Geïntegreerde onkruidbestrijding

Geïntegreerde onkruidbestrijding combineert preventie, mechanische, biologische en chemische methoden met monitoring en regelmatige evaluatie van resultaten. Het doel is effectiviteit te maximaliseren bij minimalisering van milieu- en gezondheidsrisico’s en resistentieontwikkeling. Toepassingen worden vaak geregeld via regelgeving voor pesticiden, met aandacht voor milieubescherming, waterkwaliteit en veiligheid van mensen en dieren.