behandelwijzen

Behandelwijzen is een verzamelterm voor de methoden die in de gezondheidszorg worden toegepast om aandoeningen te behandelen of de gezondheid te verbeteren. Ze kunnen gericht zijn op genezing, vermindering van klachten, verbetering van functioneren of welzijn, en op preventie.

Indeling. Medisch-farmacologisch: geneesmiddelen, chirurgie en andere interventies; fysiek/technisch: fysiotherapie, ergotherapie, revalidatie en hulpmiddelen; psychologisch en sociaal: psychotherapie, opvoedings- en relatieondersteuning, maatschappelijk werk; leefstijl- en preventie-interventies: voeding, beweging, stoppen met roken; palliatieve zorg: verlichting van pijn en symptomen en ondersteuning bij het omgaan met ziekte; aanvullende en complementaire behandelwijzen komen soms ook voor als zij binnen klinische zorg worden toegepast, maar de effectiviteit en veiligheid variëren en wetenschappelijk bewijs is bepalend.

Ontwikkeling en evaluatie: behandelwijzen worden ontwikkeld op basis van onderzoek naar effectiviteit en veiligheid. Klinische richtlijnen, protocollen en zorgpaden helpen bij selectie en uitvoering. Het bewijs wordt beoordeeld op kwaliteit; bij sommige aandoeningen ontbreken betrouwbare gegevens.

Patiëntgerichte zorg en besluitvorming: bij het bepalen van behandelwijzen spelen de voorkeuren, waarden en situatie van de patiënt een belangrijke rol. Informed consent en monitoring van bijwerkingen en effectiviteit zijn essentieel. Behandelwijzen kunnen veranderen naarmate nieuw bewijs beschikbaar komt of bij veranderingen in toestand van de patiënt.