backbonenetwerken

Backbonenetwerken, ook wel ruggengraten netwerken genoemd, vormen het centrale deel van een communicatienetwerk dat grote hoeveelheden data transporteert tussen regio’s, landen en netwerken. In de context van het internet verwijzen ze naar de hoofdverbindingslijnen tussen providers, knooppunten en ontmoetingspunten (IXPs). Ze zorgen voor de langeafstandspaden die verkeer tussen wereldwijde netwerken mogelijk maken en fungeren als basis voor interconnectie en handelingsruimte voor anderen netwerklaagden.

Kenmerken en technologieën van backbone-netwerken zijn onder meer hoge capaciteit, betrouwbaarheid en redundantie, gecombineerd met lage latentie. De onderliggende hardware is sterk geoptimaliseerd voor langeafstandsverkeer en omvat glasvezelverbindingen met DWDM (dense wavelength division multiplexing) en optical amplification. Routering op hoog niveau gebeurt meestal met BGP tussen autonome systemen, terwijl intra-domain routing kan worden beheerd met OSPF of ISIS. Verkeerstechniek en QoS kunnen worden ondersteund via MPLS-telecomnetwerken of modern segment routing. Het ontwerp richt zich op schaalbaarheid en veerkracht, met plannen voor upgrades naar snellere interfaces en hogere bitsnelheden.

Componenten van backbone-netwerken bestaan uit kern- en edge routers, lange glasvezeltrunks, optische apparatuur zoals ROADMs, versterkers en poPs (points of presence), plus interconnectingspunten zoals IXPs. Topologieën variëren van volledige mesh tot hybride of ringachtige structuren, met redundante paden en beschermingmechanismen zoals 1+1 of 2+2 voor continuïteit bij storingen.

Trends en uitdagingen omvatten toenemend verkeer door video en cloud, vooruitgang in 100/400 Gbps-technologieën en verdere optische upgrades. Ook verschuift attention naar SDN/NFV-gestuurde automatisering, cyberveiligheid en grotere netwerkefficiëntie om te kunnen blijven voldoen aan groeiende vraag en betrouwbaarheidseisen.