netwerkefficiëntie

Netwerkefficiëntie is de mate waarin een netwerk data kan verplaatsen met zo min mogelijk verspilling van bronnen zoals bandbreedte en energie. Het begrip omvat zowel de fysieke overdracht als de hogere lagen die data koppelen, routeren en leveren. Een efficiënt netwerk verplaatst zo veel mogelijk nuttige data per ingezette eenheid van middelen.

Belangrijke meetpunten zijn throughput (bitrate), goodput (bruikbare data na overhead en fouten), latency en jitter, en netwerkutilisatie. Daarnaast geven spectrale efficiëntie (bits per seconde per hertz) en energie-efficiëntie (energie per verzonden bit) inzicht in de efficiëntie van het netwerk. Overhead en retransmissies verminderen de effectieve dataoverdracht.

Factoren die netwerkefficiëntie beïnvloeden zijn protocoloverhead, wachttijden in buffers, foutkans en retransmissies, en congestie. Interferentie en variërende omstandigheden in draadloze netwerken spelen een grote rol, terwijl in bekabelde netwerken gelijke verdeling van bronnen en QoS-beleid bepalend zijn. Cross-layer interacties en caching kunnen eveneens invloed hebben.

Verbeteringen komen uit congestiebeheer, betere foutencorrectie en cross-layer-optimalisatie, energiebewuste routing en slaapstandbeheer, en maatregelen zoals caching, compressie en deduplicatie. Technische opties zoals efficiënte line coding, MIMO en dynamische bandbreedteallocatie dragen bij aan hogere spectrale en energie-efficiëntie zonder onaanvaardbare prijs in latency of betrouwbaarheid.

Toepassingsgebieden zijn datacenters, mobiele en draadloze netwerken en Internet of Things. Netwerkefficiëntie beïnvloedt operationele kosten, gebruikerservaring en milieu-impact, omdat inefficiëntie leidt tot hoger bandbreedteverbruik en energieverbruik. Het begrip evolueert mee met nieuwe technologieën zoals 5G/6G, edge computing en softwaregedefinieerde netwerken.