autoimmuunhaigus
Autoimmuunziekten zijn aandoeningen waarbij het immuunsysteem ten onrechte het eigen lichaam aanvalt. Het afweersysteem herkent lichaamsweefsels als vreemd en produceert autoantistoffen of activeert T-cellen die ontstekingen veroorzaken. Dit kan leiden tot beschadiging van organen en weefsels en tot een chronisch ziekteverloop. De verschijnselen variëren sterk per aandoening en kunnen mild of ernstig zijn. De groep omvat zowel organen-specifieke ziekten als systemische aandoeningen die meerdere organen tegelijk kunnen aantasten.
Het verlies van immunologische tolerantie speelt een centrale rol. Genetische factoren, zoals bepaalde HLA-typen, verhogen het
Organen-specifieke autoimmuunziekten richten zich op één orgaan, bijvoorbeeld auto-immuun thyroiditis (Hashimoto-thyreoïditis) en de ziekte van Graves.
Diagnose berust op combinatie van klinische bevindingen, laboratoriumtesten (autoantistoffen, ontstekingsmarkers zoals CRP of ESR), beeldvorming en
Het beloop is sterk afhankelijk van de aandoening. Sommige ziekten zijn mild, anderen kunnen blijvende schade