authenticatiegegevens

Authenticatiegegevens zijn informatie die nodig is om te bewijzen dat iemand of een systeem is wie het beweert te zijn. Zij dienen als basis voor authenticatieprocessen en voorkomen onbevoegde toegang tot systemen en gegevens. Voorbeelden van authenticatiegegevens zijn een gebruikersnaam en wachtwoord, een token of veilige sleutel, API-sleutels, certificaten en biometrische kenmerken zoals vingerafdruk of gezichtsherkenning.

Soorten authenticatiegegevens variëren in complexiteit en toepassing. Veelgebruikte vormen zijn wachtwoorden en pincodes, tokens (bijv. een software- of hardwaretoken) en tijdsgebonden codes (TOTP). Verder bestaan API-sleutels en clientcertificaten voor applicatie- tot systeemtoegang, en biometrische data voor persoonsgebonden authenticatie. Bij multi-factor authenticatie worden twee of meer onafhankelijke factoren gecombineerd om de identiteit te verifiëren.

Beheer en beveiliging van authenticatiegegevens vereist zorgvuldige opslag en beheer. Wachtwoorden worden doorgaans gehasht en gezouten; API-sleutels en andere geheimen horen in beveiligde opslag (secret vaults) te worden bewaard met rechtmatige toegang. Belangrijke maatregelen zijn sterke wachtwoorden, multi-factor authenticatie, geen hardcoding in software, regelmatige rotatie van sleutels en tijdige de-provisioning bij beëindiging van toegang. Toegang tot authenticatiegegevens moet volgens het principe van geringste privilege worden beheerd en gelogd voor auditing.

Het beheer van authenticatiegegevens is verbonden met privacy en regelgeving, zoals de Algemene Verordening Gegevensbescherming (GDPR). Organisaties moeten incidentresponsplannen en monitoring inrichten om misbruik snel te detecteren en te reageren. Gebruikers wordt geadviseerd een wachtwoordmanager te gebruiken en MFA te activeren waar mogelijk, terwijl beheerders verantwoord omgaan met sleutel- en certificaatbeheer en regelmatig controleren op ongeautoriseerde toegang.