Woningvorm

Woningvorm is een Nederlandse term die de fysieke typologie van een woning beschrijft: de ruimtelijke opbouw, indeling en bouwkundige vorm van een woning. Het begrip gaat dus over wat voor soort wooneenheid het is en hoe deze is opgebouwd, niet over eigendom of bewoning. Typische woningvormen zijn onder andere vrijstaande woningen, halfvrijstaande woningen, rijtjeshuizen, hoekwoningen en appartementen. In brede zin kan ook de indeling zoals maisonette of een penthouse tot de woningvorm gerekend worden.

Voorbeelden en kenmerken: vrijstaand is een woning die niet aan een aangrenzende woning vastzit en meestal op eigen terrein staat. Halfvrijstaand verwijst naar twee woningen die een gedeelde scheidsmuur hebben. Rijtjeshuis bestaat uit woningen in een rij met gemeenschappelijke gevels en beperkte privacy. Hoekwoning staat aan de hoek van een straat, vaak met meerdere gevels. Appartement is een wooneenheid in een groter gebouw, meestal op één verdieping; maisonette is een appartement met twee verdiepingen en een eigen ingang. Deze vormen verschillen in bouwmassa, privacy, buitenruimte en constructie.

Gebruik in planning en beleid: woningvormen worden gebruikt in ruimtelijke planning, woningvoorraadstatistieken en beleidsbeslissingen rondom bouwen, duurzaamheid en betaalbaarheid. Gemeenten registreren de verdeling van woningvormen om de ruimtelijke structuur te analyseren en gerichte beleidskeuzes te kunnen maken.

Trends: verstedelijking en bevolkingsdichtheid stimuleren de vraag naar hogere densiteit en appartementen, terwijl er ook behoefte bestaat aan groen en privacy bij vrijstaande en halfvrijstaande woningen. Verduurzaming en renovatie beïnvloeden de invulling van bestaande woningvormen en de kwaliteit van de woningvoorraad.