Weefseldoorsnedes

Weefseldoorsnedes zijn dunne plakjes biologisch weefsel die onder een microscoop worden onderzocht. Ze maken het mogelijk de indeling van cellen en de structuur van weefsels op microscopisch niveau te beoordelen, wat essentieel is voor diagnostiek, onderzoek en onderwijs.

Het proces begint meestal met fixatie van het weefsel, vaak met formaline, om enzymatische afbraak te stoppen en de structuur vast te houden. Daarna volgen dehydratie en clearing, zodat het weefsel kan worden ingebed in een medium zoals paraffine. Door gebruik van een microtome worden vervolgens dunne plakjes afgesneden, meestal 4 tot 6 micrometer dik bij paraffine-doorsnedes. Cryosecties, gemaakt in een vriessnijmachine, zijn mogelijk dunner of minder lang houdbaar, maar bieden snellere resultaten.

De plakjes worden op een glazen mikroscoopglas geplaatst en vaak gekleurd met specifieke kleuringen. De meest gangbare is hematoxyline-eosin (H&E), die celkernen blauwpaars en cytoplasma roze laat uitkomen. Daarnaast worden extra kleuringen en immunohistochemische technieken toegepast om specifieke eiwitten of weefselcomponenten te visualiseren.

Afwijkingen in weefselstructuur of celkenmerken in de doorsneden kunnen aanwijzingen geven voor ziekten, waaronder kanker, ontstekingen en degeneratieve aandoeningen. Artefacten zoals krimpen, scheuren of vouwen kunnen de interpretatie bemoeilijken en vereisen kwaliteitscontrole.

Weefseldoorsnedes worden toegepast in de klinische diagnostiek, waardoor pathologen ziekten kunnen classificeren en stadia bepalen, maar ook in basaal wetenschappelijk onderzoek en onderwijs om de morfologie van weefsels te bestuderen.