Watercirculatie
Watercirculatie verwijst naar de beweging en verdeling van water binnen natuurlijke systemen en in technische installaties. In de natuur is dit vooral zichtbaar in de hydrologische cyclus: verdamping en evapotranspiratie leveren waterdamp aan de atmosfeer, condensatie vormt wolken, en neerslag levert water terug aan land. Water stroomt over het oppervlak via rivieren en meren en infiltreert in de bodem, waardoor grondwater ontstaat. In de oceanen dragen wind, temperatuur en zoutgehalte bij aan oceaanstromingen en aan langzamere thermohaliene circulatie die warmte en zout wereldwijd transporteren. De tijdschaal van circulatie varieert van dagen tot duizenden jaren, afhankelijk van opslaglagen zoals wateroppervlak, ijs, bodem en aquifers.
Menselijke activiteiten beïnvloeden watercirculatie door dammen, kanalisatie en verharding die stroming en drainage veranderen, en door
In technische contexten wordt watercirculatie toegepast in verwarmings- en koelsystemen, drinkwater- en waterafvoernetwerken, industriële processen en
Metingen en modellering: oceanografie en hydrologie gebruiken satellieten, boeien, in-situ metingen en computermodellen om circulatiepatronen te