Verliesproblemen

Verliesproblemen is een term uit de Nederlandse medische literatuur die verwijst naar problemen met het controleren van urineverlies. De meest voorkomende vorm is urine-incontinentie. Verliesproblemen kunnen mensen van alle leeftijden treffen, maar komen vaker voor bij oudere volwassenen en bij vrouwen na de menopauze. De ernst varieert van zelden tot dagelijks verlies en kan de kwaliteit van leven aanzienlijk beïnvloeden.

Veelvoorkomende typen urine-incontinentie zijn: stressincontinentie, bij inspanning zoals lachen of niezen; aandrangincontinentie, plotselinge sterke aandrang; gemengde incontinentie, een combinatie. Minder vaak voorkomen overflow- en functionele incontinentie.

Oorzaken en risicofactoren variëren per type en omvatten zwangerschap en bevalling, veroudering, obesitas, hormonale veranderingen, neurologische aandoeningen, prostaatproblemen en bepaalde medicijnen. Levensstijl zoals cafeïnegebruik kan meespelen.

Diagnostiek omvat meestal voorgeschiedenis, lichamelijk onderzoek en urinemonsters. Een bladder diary kan helpen het patroon te begrijpen. Soms volgt uro-dynamisch onderzoek of beeldvorming.

Behandeling is maatwerk en kan bestaan uit bekkenbodemoefeningen, blaadtrainingsprogramma's, vocht- en cafeïnecontrole, en gewichts- of rookstop. Medicijnen zoals antimuscarinica of beta-3-agonisten kunnen helpen bij aandrangincontinentie. Hulpmiddelen (pessarium, urethrale inserts) en chirurgie (slings, suspensie) zijn opties voor selecte gevallen. Regelmatige follow-up is belangrijk.