Verkeersverhoging

Verkeersverhoging verwijst naar een toename van het verkeer op een vervoersnetwerk, meestal de wegen in een regio, stad of corridor. In transportplanning wordt de term gebruikt om ontwikkelingen in het verkeersvolume over tijd te beschrijven. Verkeersverhoging kan zowel korte- als langetermijntrends betreffen en kan verschillende modi omvatten, zoals auto-, vracht- en fietsverkeer.

Oorzaken: Een hogere verkeersdruk wordt doorgaans veroorzaakt door economische groei, bevolkingsgroei en verstedelijking, waardoor meer mensen dagelijks reizen en meer goederen worden vervoerd. Daarnaast spelen veranderingen in landgebruik, woningbouw, vervoersprijzen en beschikbaarheid van alternatieve modaliteiten (openbaar vervoer, fiets) een rol. Seizoensinvloeden en tijdelijke factoren zoals grote evenementen kunnen ook leiden tot pieken in verkeer.

Metingen: Verkeersverhoging wordt vaak gemeten met statistische indicatoren zoals het gemiddeld dagelijkse verkeer (AADT) of voertuigkilometers per jaar. Data komen uit tellingen langs wegen, CCTV-camera's, inductieve lussen en telematicadata. Overheden en onderzoeksinstellingen verzamelen en interpreteren deze data om trends en variatie te onderscheiden.

Effecten: Een grotere verkeersdruk kan leiden tot langere reistijden, meer congestie en verhoogde vervoerskosten. Het kan ook de veiligheid beïnvloeden en heeft gevolgen voor milieu en geluidbelasting, stedelijke leefbaarheid en economische efficiëntie.

Beleidsreacties: Regeringen en gemeenten reageren met maatregelen zoals investering in openbaar vervoer, verbetering van verkeersafwikkeling en wegcapaciteit, prijsbeleid zoals tol- of parkeertarieven, en ruimtelijke planning die auto- en reizigersstromen beter aanstuurt. Data-gedreven planning helpt bij het afwegen van prioriteiten en het beoordelen van effectief beleid.