geluidbelasting

Geluidsbelasting is de belasting of last die mensen ondervinden van omgevingsgeluid. Deze belasting ontstaat vooral door transport (wegen, spoor, luchtvaart), maar ook door industriële activiteiten en geluid van recreatie. Het begrip wordt gebruikt om de kans op overlast en mogelijke gezondheidseffecten bij inwoners te beoordelen en om ruimtelijke en bouwkundige maatregelen te sturen.

Geluidsbelasting wordt meestal gekwantificeerd met geluidniveaus die in decibel (dB) worden uitgedrukt, vaak A-gecorrigeerd (dB(A)). Voor de beoordeling worden vaak samengestelde metrics gebruikt, zoals Lden (dag-avond-nachtgemiddelde) of Lnight (nachtwaarde). Lden telt avond- en nachtelijke periodes zwaarder mee om de extra gevoeligheid van deze uren voor slaap en rust te weerspiegelen. In de praktijk worden gelatiniseerd over een jaar of over langere periodes berekende geluidsbelasting en bijbehorende geluidskaarten gebruikt om gebieden te vergelijken en te plannen.

Invloedrijke factoren zijn onder meer de geluidssterkte, de duur en frequentie van het geluid, en het tijdstip van de dag. Ook binnenshuis speelt isolatie, open ramen en individuele gevoeligheid een rol. Een lagere blootstelling kan worden gerealiseerd door betere bouwkundige isolatie, geluidsmerende ver techniek, en ruimtelijke planning die woon- en werkgebieden afscheidt van lawaaiige bronnen.

Politiek en beleid richten zich op het terugdringen van de blootstelling aan geluid. Dit gebeurt via normen en vergunningen voor nieuwe ontwikkelingen, geluidreductie-maatregelen langs wegen en raillijnen, en het bevorderen van stille infrastructuur en ruimtelijke ordening die lawaaiige functies wegdraagt van woonsgebieden. Geluidsbelasting sluit aan bij Europese regelgeving voor milieugeluid en lokale geluidbeheersingsplannen.