Taberwrijftest

Taberwrijftest, ook wel Taber-abrasietest genoemd, is een veelgebruikte methode om de slijtvastheid van materialen en coatings te beoordelen. In deze test wordt een plat monster geplaatst op een draaiende plaat van een Taber Abraser. Twee slijpwielen drukken onder een vastgestelde belasting tegen het oppervlak terwijl de plaat draait. Door het aantal draaibewegingen wordt slijtage veroorzaakt. De resultaten worden meestal uitgedrukt als verlies in massa of dikte per cycli, of als een wear index. De test simuleert oppervlakkige slijtage die optreedt bij wrijving.

Parameterisatie: de test maakt gebruik van parameters zoals belasting per wiel, type slijpwiel, rotatiesnelheid en aantal cycli; deze zijn doorgaans vastgelegd in relevante normen. Apparatuur kan beschikken over stofafzuiging en meetinstrumenten voor nauwkeurige weging of dikte-metingen.

Standards en toepassingen: de Taberwrijftest wordt toegepast op organische coatings zoals verf en lak, kunststoffen, rubber, textiel en leer, houtafwerkingen en andere oppervlakken waar slijtvastheid kritisch is. Belangrijke normen omvatten ASTM D4060 (Standard Test Method for Abrasion Resistance of Organic Coatings by the Taber Abraser); er bestaan aanvullende normen voor specifieke materialen en regio’s.

Resultaatinterpretatie: lagere verlieswaardes duiden op betere slijtvastheid. De resultaten vormen relatieve maatstaven en hangen af van het gebruikte slijpwiel, de belasting en de testomstandigheden; vergelijkingen moeten plaatsvinden op basis van dezelfde testopzet en norm.

Geschiedenis: de procedure maakt gebruik van de Taber Abraser, ontwikkeld door Taber Industries in de 20e eeuw, en is sindsdien een gangbare referentiemethode voor slijtvastheidsbeoordeling.