Regelacties

Regelacties verwijzen naar de handelingen die worden uitgevoerd wanneer een regel in een op regels gebaseerde systemen aan de voorwaarden voldoet. Ze vormen het acties-gedeelte van een regel, terwijl het conditiegedeelte bepaalt of de regel moet vuren. In veel systemen worden regels geschreven als als-dan uitspraken: als een gegeven toestand klopt, dan voer een actie uit.

De acties kunnen diverse vormen aannemen. Veelvoorkomend zijn het bijwerken van gegevens, het veranderen van de toestand van een object, het aanroepen van externe diensten, het toewijzen van taken, het verzenden van meldingen en het registreren van een auditlog. Regelacties zijn daarmee essentieel voor automatische besluitvorming, beleidshandhaving en procesautomatisering.

De uitvoering van regelacties vindt meestal plaats door een regelsengine. Regels kunnen in een bepaalde volgorde vuren en meerdere regels kunnen tegelijk of na elkaar acties activeren. Conflicten worden vaak opgelost via prioriteit, herkomst of specificiteit, en door toestandsafhankelijke factoren zoals gebeurtenissen en tijdsinterval.

In de praktijk ontwerpen professionals actiesets per regel en testen ze in scenarios om verwachte outcomes te controleren. Een goede governance omvat het vastleggen welke acties zijn uitgevoerd, wanneer en op welke data, en biedt traceerbaarheid en toetsbaarheid van beslissingen. Belangrijke aandachtspunten zijn het voorkomen van dubbele acties, het vermijden van tegenstrijdige besluiten en het waarborgen van transparantie van de besluitvorming.

Voorbeelden van regelacties zijn onder meer het instellen van een kredietlimiet, het toewijzen van een korting, het routeren van een aanvraag naar een afdeling, het bijwerken van een statusveld, het starten van een integraaloproep of het registreren van een besluit voor rapportage.

Regelacties zijn een kernonderdeel van op regels gebaseerde programmering, BRMS en event-driven architecturen, en ondersteunen betrouwbare, schaalbare en uitlegbaar automatische besluitvorming.