Plantenonderdelen

Plantenonderdelen verwijzen naar de voornaamste bouwstenen van een plant: wortels, stengels, bladeren en voortplantingsorganen zoals bloemen, vruchten en zaden. Elk onderdeel heeft specifieke functies die de groei, voeding en voortplanting mogelijk maken.

Wortels nemen water en mineralen op uit de bodem en verankeren de plant in de ondergrond. Veel planten hebben wortelharen die het opnameoppervlak vergroten. Wortels kunnen ook voedingsstoffen tijdelijk opslaan en vormen een verbinding met micro-organismen die stikstof of fosfaat beschikbaar maken.

Stengels zorgen voor transport van water, mineralen en organische stoffen via xyleem en floëem en bieden steun aan bladeren en bloemen. Ze bevatten groeipunten waaruit vernieuwingsweefsel groeit. Bij kruidachtige planten is de stengel vaak zacht; bij houtachtige soorten ontwikkelt zich een houtachtige structuur.

Bladeren voeren fotosynthese uit en leveren de belangrijkste bron van suikers voor de plant. Ze bevatten chloroplasten en hebben huidmondjes voor gasuitwisseling en waterdampregeling. Bladeren variëren in stand en structuur, wat de lichtopname en efficiëntie van de fotosynthese beïnvloedt.

Bloemen, vruchten en zaden zijn de voortplantingsorganen bij veel planten. Een bloem bevat mannelijke en/of vrouwelijke onderdelen die bestuiving mogelijk maken. Bevruchting leidt tot de ontwikkeling van vruchten en zaden. Vruchten beschermen de zaden en helpen bij verspreiding; zaden bevatten embryo en reservevoedsel en kunnen door wind, water of dieren worden verspreid.

Naast deze kernonderdelen bestaan er gespecialiseerde structuren zoals knollen, bollen en stengeluitlopers die opslag of voortplanting vergemakkelijken. De termen plantenonderdelen verwijzen zo naar de functie en onderlinge samenhang in plantkunde.