Neutrofiele

Neutrofielen, ook wel neutrofiele granulocyten genoemd, vormen een type witte bloedcel en zijn essentiële spelers in de aangeboren immuunrespons. Ze zijn de meest talrijke leukocyten in het bloed en reageren snel op ontstekingssignalen. Het normale absolute neutrofielenaantal (ANC) ligt doorgaans tussen 2,0 en 7,5 x 10^9/L; de relatieve percentage neutrofielen van alle leukocyten ligt meestal tussen 40 en 70%.

Ontwikkeling en morfologie: Neutrofielen ontstaan in het beenmerg uit myeloïde voorlopers onder invloed van groeifactoren zoals G-CSF. Volwassen neutrofielen hebben een kenmerkende gesegmenteerde kern met meerdere lobben en een granulerende cytoplasma. Onrijpe fasen worden banden genoemd en kunnen bij ernstige infectie sneller in het bloed voorkomen.

Functie: Bij acute ontsteking migreren neutrofielen naar de plaats van infectie door chemotaxis en door passing van het vaatwandendotheel. Ze nemen micro-organismen op via fagocytose en vernietigen deze met lysosomale enzymen en een zuurstofafhankelijke ademhalingsrespons die reactive oxygen species produceert. Daarnaast kunnen neutrofielen neutrofiele extracellulaire netwerken (NETs) uitscheiden om pathogenen te vangen en te neutraliseren.

Klinische relevante aspecten: Veranderingen in het aantal neutrofielen wijzen vaak op infectie of inflammatoire aandoeningen. Neutropenie, een lage neutrofielentelling, verhoogt het risico op ernstige infecties, terwijl neutrofilie, een verhoogd aantal, optreedt bij acute ontsteking of stress. Behandeling met groeifactoren zoals G-CSF kan neutrofielgetallen herstellen.