Mastitisgevallen

Mastitisgevallen verwijzen naar meldingen van mastitis, een ontsteking van het borstklierweefsel. In de medische context wordt de term gebruikt voor zowel menselijke borstontsteking als cases bij dieren, vooral melkkoeien. Bij mensen betreft het meestal mastitis tijdens de borstvoedingsperiode, maar ook niet-voedende personen kunnen het ervaren.

Symptomen zijn pijn, zwelling, roodheid en warmte van de borst, vaak gepaard gaande met koorts, malaise en een verminderde eetlust bij het kind. Melkproductie kan tijdelijk verminderen. De ernst en duur variëren. Soms kan een abces ontstaan als complicatie.

Oorzaken: de meeste gevallen ontstaan door een bacteriële infectie, vaak via een beschadigde tepelopening. Belangrijke pathogenen zijn Staphylococcus aureus en verschillende streptokokken. Ook melkstagnatie, stress of immunosuppressie kunnen bijdragen. Niet-infectieuze vormen komen voor door trauma, hormonale factoren of auto-immuunprocessen.

Diagnose en behandeling: de diagnose is meestal klinisch. Een arts kan aanvullende onderzoeken doen, zoals melk- of wondkweek of beeldvorming bij verdenking op een abces. Behandeling bestaat uit antibiotica, pijnstilling en, indien mogelijk, het borstgebied leegdrukken. Bij borstvoeding wordt doorgaans geadviseerd door te gaan met voeden of leegdrukken, tenzij er contra-indicaties zijn. Bij complicaties zoals een borstabces is drainage nodig.

Preventie en epidemiologie: preventie richt zich op goede borstvoedingshygiëne, juiste latchtechniek en tijdig ledigen van de borst. In de veehouderij worden hygiëne bij het melken, droge-koebehandelingen en monitoring toegepast. Mastitisgevallen worden geregistreerd in epidemiologische surveillance om trends en risicofactoren te identificeren.