Infuusreacties

Infuusreacties zijn ongewenste gebeurtenissen die ontstaan tijdens of kort na de toediening van een infuus, meestal intraveneuze medicatie zoals chemotherapie, immunotherapie of IVIG. Ze kunnen optreden tijdens de infusie of binnen enkele uren tot 24 uur daarna. Infuusreacties variëren in ernst en kunnen lijken op allergische reacties, maar vormen geen aparte diagnose op zichzelf.

Symptomen variëren van mild tot ernstig en kunnen onder meer koorts, koude rillingen, huiduitslag of jeuk, roodheid, misselijkheid, buikpijn, dyspneu, hoesten, angst, tachycardie en hypotensie omvatten. Soms komt ook hoofdpijn of malaise voor. De presentatie hangt af van het gebruikte middel en de individuele patiënt.

Oorzaken en mechanismen zijn divers. Mogelijke oorzaken zijn cytokine release-syndroom, complementactivatie-verwante pseudoallergie (CARPA), IgE-gemedieerde of niet-IgE-gemedieerde hypersensitiviteit en andere infusion-specifieke triggers. Het infuustempo en de dosis beïnvloeden het risico, net als patiëntgerelateerde factoren zoals astma of allergieën.

Risicofactoren omvatten een eerste dosis, hoge doseringen, snelle infusie, een voorgeschiedenis van infuusreacties en het gebruik van bepaalde medicijnen of combinaties daarvan.

Diagnose en acute behandeling vereisen directe evaluatie. Stop de infusie, bewaak de luchtweg, ademhaling en circulatie, en behandel zo nodig met zuurstof en vocht. Bij tekenen van ernstige reactie of anafylaxie: intramusculaire epinefrine, aanvullende antihistaminica en corticosteroïden; hervatten van de infusie kan op lagere snelheid onder toezicht, soms na desensitisatie.

Preventie bestaat uit gerichte premedicatie, langzamer infuus, betere monitoring en individuele desensitatieprotocollen bij noodzakelijke therapieën. Prognose: de meeste infuusreacties zijn mild tot matig; ernstige reacties zijn zeldzaam.