Hoogtemperatuursystemen

Hoogtemperatuursystemen zijn installaties en infrastructuur die zijn ontworpen om operationele temperaturen aanzienlijk hoger dan gangbare industriële processen te bereiken en te behouden. In de praktijk gaat het meestal om temperaturen boven enkele honderden graden Celsius, waarbij veel toepassingen opereren tot circa 1200 °C of hoger in gespecialiseerde processen.

Toepassingsgebied omvat metallurgie (smelten, gloeien, warmtebehandeling), keramiek en glasproductie, chemische en petrochemische processen, raffinage en verbrandingstoepassingen, evenals energiewinning uit hoog-temperatuurconversie en sommige kern- of zonthermische systemen.

Ontwerp en bouwstenen: belangrijke vragen zijn materiaalkeuze bij hoge temperatuur, weerstand tegen oxidatie en corrosie, thermische schokbestendigheid, en mechanische sterkte bij uitzetting. Daartoe worden vuurvaste bekledingen toegepast, samen met geschikte legeringen. Warmtebronnen variëren van fossiele brandstoffen en elektriciteit tot inductie; warmteoverdracht vindt plaats door straling, convectie of geleiding en wordt geregeld met sensoren zoals thermokoppels en procesregelapparatuur.

Veiligheid en onderhoud: hoge temperaturen brengen risico’s zoals thermische stress, creep en slijtage, oxidatie en corrosie van oppervlakken, en emissiebeheer. Regelmatige inspectie, reparatie of vervanging van bekleding, kalibratie van sensoren en onderhoud van isolatie zijn essentieel.

Beleid en normen: ontwerp- en veiligheidsnormen, kwaliteitsbeheer en onderhoudsstrategieën dragen bij aan betrouwbaarheid, veiligheid en milieuprestaties. Innovaties in materiaalkunde en controlesystemen verbeteren efficiëntie en levensduur van hoogtemperatuursystemen.