Honingbijen

Honingbijen vormen een groep sociale bijen uit het geslacht Apis, waarvan de westerse honingbij (Apis mellifera) de bekendste is. Honingbijen leven in grote kolonies en bouwen raat van was, vaak in holle bomen of in bijenkasten. Ze produceren honing en was en zijn belangrijke bestuivers van veel planten en gewassen.

Een honingbijenkolonie bestaat uit een koningin, werksters en darren. De koningin legt eieren en kan meerdere jaren leven; werksters zijn vrouwelijke bijen die onvruchtbaar blijven en een breed takenpakket vervullen, zoals raat bouwen, larven verzorgen, nectar verzamelen en het nest verdedigen. Darren zijn mannelijk en zorgen voor voortplanting met de koningin; na de paring sterven zij meestal. Koloniën kunnen zich voortplanten door swarming, waarbij een deel van de bijen met een nieuwe koningin op zoek gaat naar een nieuw nest.

Voedsel en opslag: nectar wordt verzameld en ter plaatse omgezet in honing, terwijl stuifmeel als eiwitrijk voedsel dient voor larven. De raat dient als broedkamer en opslag. Bij kouluw klimaat sluiten koloniën zich soms samen in een wintercluster om warm te blijven en voedsel te behouden.

Communicatie: bijen communiceren via de waggel-dans, waarmee richting en afstand van voedselbronnen worden doorgegeven. Daarnaast spelen feromonen een belangrijke rol bij de organisatie en verdediging van het nest.

Belang en bedreigingen: honingbijen pollineren veel gewassen en dragen zo bij aan voedselproductie en ecosystemen. Ze worden door de mens gehouden voor honing, was en bestuivingsdiensten. Bedreigingen zijn onder meer Varroa-mijt, ziektes, pesticiden en verlies van habitat, evenals klimaatverandering en stressful omstandigheden in bevruchting van gewassen.