Gebouwomhulling

Gebouwomhulling is het geheel van bouwkundige en bouwfysische elementen die de buitenzijde van een gebouw vormen en het binnenmilieu beschermen tegen weersinvloeden. De omhulling omvat doorgaans de constructie van de gevel, het dak, de beglazing en kozijnen, de gevelbekleding en de isolatie- en luchtdichtingslagen, plus waterdichtings- en afwateringvoorzieningen. Het doel is warmteverlies beperken, vocht en waterdamp buiten houden, geluid verminderen en brandveiligheid waarborgen, terwijl ventilatie en comfort behouden blijven.

De gebouwomhulling bestaat uit meerdere componenten en bouwsystemen. Tot de kern behoren buitenmuren of gevels, dak- en dakafwerking, ramen en deuren, en gevelbekleding. Daaraan gekoppelde lagen omvatten thermische isolatie, dampremmende en luchtdichte membranen, en waterkeringslagen. Gevels kunnen traditioneel of geïndustrialiseerd zijn en bestaan in varianten zoals spouwmuren, massieve gevels, en houtskelet- of metaalgevels met buitenisolatie. Materialen voor gevelbekleding variëren van baksteen en pleisterwerk tot hout, kunststof en metaal.

Ontwerp en uitvoering leggen de nadruk op juiste detailafwerking bij dilataties en aansluitingen, waterdichtheid en luchtdichtheid, en op duurzaamheid en brandveiligheid. Bij renovatie kan de gebouwomhulling worden verbeterd met na-isolatie en nieuwe gevelbekleding, terwijl onderhoud zich richt op scheuren, lekkages en slijtage.

De gebouwomhulling speelt een centrale rol bij de energieprestatie en het comfort van gebouwen. Regelgeving op het gebied van bouwkwaliteit, isolatie en ventilatie in Nederland en de Europese Unie bepaalt eisen aan de vocht-, warmte- en geluidsisolatie, met toenemende aandacht voor energiebesparing en duurzaamheid.