geluidsisolatie

Geluidsisolatie is het vermogen van een constructie om geluid tussen ruimtes te beperken. Geluid kan worden overgedragen via lucht (luchtgeluid) of via vaste bouwdelen (contact- of impactgeluid) en de isolatie richt zich op het terugdringen van die overdracht.

De prestaties van geluidsisolatie hangen af van verschillende factoren, waaronder massa, stijfheid, demping en luchtdichtheid van de constructie. Alsof er kieren, naden of doorvoeren zijn, kan geluid langs deze flankerende routes makkelijker overspringen. Daarom spelen de detailleringen bij muren, vloeren en plafonds een cruciale rol.

Prestaties worden meestal uitgedrukt in decibelwaarden die de mate van geluidsreductie aangeven. Bij wanden en scheidingen wordt vaak gesproken over de geluidreductie-index (Rw). Voor vloer- en plafondgeluid ligt de aandacht soms op ingebracht of verminderd contactgeluid (bijvoorbeeld Ln,w of gerelateerde indexen). In de praktijk gelden field- en labmetingen en lokale normen als referentie voor gewenste isolatieniveaus.

Veelgebruikte maatregelen om geluidsisolatie te verbeteren zijn onder meer: het toevoegen van massa (zwaardere constructies), het toepassen van dempende lagen, en het creëren van decoupling tussen bouwdelen (zoals zwevende vloeren en dubbele wanden). Ook het gebruik van dempende verbindingen, het vermijden van tweede borstels ofholtes en het luchtdicht afwerken van naden en doorvoeren dragen bij. Goede detailing bij kieren en doorvoeren is essentieel om verlies aan isolatie te voorkomen.

Toepassingsgebieden zijn woningen, kantoren, studios en andere gebouwen waar akoestische comfort en privacy essentieel zijn.