Distributeurovereenkomsten

Distributeurovereenkomsten zijn contractuele afspraken tussen een leverancier en een distributeur die de verkoop, distributie en marketing van goederen of diensten in een bepaald geografisch gebied of via een specifiek kanaal regelen. Ze vormen een samenwerking waarin de distributeur het product of de dienst naar de eindklant brengt, vaak onder merk- en kwaliteitsrichtlijnen die door de leverancier zijn vastgesteld.

Een kernkeuze is of de overeenkomst exclusief, niet-exclusief of selectief is. Exclusiviteit geeft doorgaans een beperkt gebied of marktsegment aan de distributeur, maar kan voor de leverancier beperkingen opleggen met betrekking tot andere kanalen. De overeenkomst regelt ook de looptijd, beëindiging en eventuele verlenging, evenals condities voor heronderhandeling bij marktfactoren.

Belangrijke bepalingen zijn onder meer: het geografische bereik, de producten of productcategorieën, minimumafname- of verkoopdoelstellingen, prijsbeleid en betalingsvoorwaarden, leveringsvoorwaarden en risico-overdracht (bijv. incoterms), en voorraad- of terugnamebeleid. Daarnaast komen intellectueel eigendom en merkgebruik aan bod, evenals kwaliteitscontrole, serviceverplichtingen en marketingondersteuning.

Naleving omvat wet- en regelgeving, mededingingsrecht, privacy- en exportregels en anticorruptie. Vertrouwelijkheid en gegevensbescherming spelen eveneens een rol. Clausules over garantie, after-sales service en retouren komen vaak voor.

Geschilbeslechting wordt geregeld via arbitrage of rechterlijke procedures, met toepasselijk recht en bevoegde forum zoals vastgelegd in het contract. Bij beëindiging staan vaak overgangsperiodes, afwikkeling van bestellingen en de afhandeling van openstaande voorraden centraal. Een goed opgestelde distributeurovereenkomst helpt kanaalconflicten en afhankelijkheidsrisico’s te beheersen.